HAL
میزان ( تراز ) فعالیت دست HAL) )گرچه آسیبهای اسکلتی – عضلانی درمناطق مختلفی از بدن ( شانه ها – گردن – کمر و اندامهای تحتانی ) رخ میدهد ولی تعیین حدود تماس مجاز شغلی ( TLV ) در خصوص مچ – دست و ساعدانجام شده است. نتایج حاصل از مطالعات بیومکانیک ، روانشناسی و اپیدمیولوژیکی انجام شده در خصوص مشاغل تک وظیفه ای 4 ساعت و بیشتر درطول روز بصورت جدولی برای محاسبه HAL خلاصه شده است . مقادیر این جدول با استفاده از اطلاعات بدست آمده از فراوانی موارد کشیدگی دست و نسبت زمان کار / استراحت محاسبه شده است . شغل تک وظیفه ای عبارت است از : انجام یک دسته مشابه حرکات یا اعمال نیرو بصورت تکراری مانند کار روی خط مونتاژ یا استفاده از صفحه کلید و موس . برای تعیین TLV مورد نظر بطور اختصاصی این فاکتورها مد نظر میباشد : § سطح متوسط فعالیت دست ( HAL ) § مقدار قله نیروی اعمال شده توسط دست § شرایط کاری که اغلب کارگران بدون ایجاد اثرات بیماریزایی بصورت تکراری با آن مواجه هستند . HAL براساس فراوانی موارد کشیدگی دست و چرخه کاری (توزیع کار و زمانهای استراحت ) تعیین میشود یکی از روشهای محاسبه میزلن کشیدگی عضله با استفاده از دستگاههای اندازه گیری از جمله دستگاه سنجش میزان کشش عضلات یا الکترومیوگراف محاسبه میگردد.در برخی موارد این مقدار از طریق روشهای بیومکانیکی نیز قابل محاسبه است . عوامل موثر بر HAL : درصورتی که یک یا چند عامل زیر مشاهده گردد ، بمنظور کاهش میزان تماس تا کمتر از محدوده فعالیت پیشنهاد شده در TLV- HAL قضاوت باید توسط متخصصین صورت گیرد :§ پوسچرهای غیرطبیعی و طولانی مدت مثل خمش مچ ،دور نمودن یا انحراف مچ از حالت طبیعی وچرخش ساعد§ فشارهای تماسی§ سرما یا ارتعاشهر زمان که میزان بروز آسیبهای اسکلتی – عضلانی در محیط کار افزایش یافت یا مشخص شد که میزان تماس بیش از حدود مجاز TLV میباشد لازم است روشهای کنترلی را بکارگیرید . بلندکردن دستی بار : حدود تماس مچاز TLV )) برای بلندکردن دستی شرایطی پیشنهاد میکند که تحت آن شرایط تمام کارگران بصورت دائم و روزانه در تماس با خطر بلندکردن دستی بار( بعنوان یک وظیفه تکراری ) بوده بدون آنکه دچار آسیب در ناحیه کمر و شانه شوند . حدود تماس شغلی مجاز برای بلندکردن دستی بار : بلندکردن دستی بصورت تک نفره (در محدوده زاویه 30 درجه نسبت به افق ) براساس محدوده وزنی بار برحسب کیلوگرم و برای دودست و در زمانی که بسته های بار مشابه و وظیفه جابجایی با ( از مبدا تا مقصد )بصورت تکراری باشد . استاندارد های مربوطه با توجه به این متغیر ها تعیین شده است : حمل دستی بار براساس طول مدت زمان حمل ( کمتریا بیش از 2 ساعت در طول یکروز کاری) همچنین دفعات حمل دستی و فواصل حمل در هر ساعت . درصورت وجود هریک از عوامل یا شرایط کاری که در زیر شرح داده شده میبایست با نظر متخصصین ارگونومی، محدوده وزنی بار را تا کمتر از حدود استاندارد کاهش داد. § افزایش موارد حمل دستی بار ( بیش از 360 بار در هرساعت ) § طولانی بودن شیفت کاری و حمل دستی بار بیش از 8 ساعت درروز § حمل دستی بصورت نامتقارن و با زاویه بزرگتر از 30 درجه نسبت به خط عمود § حمل با یک دست § حمل دستی در حالاتی مثل نشسته یا زانو زده بصورت اجباری § گرما و رطوبت بیش از حد مجاز ( با توجه به TLV استرس گرمایی ) § حمل مواد ناپایدار مثل حمل مایعات در حالت جابجایی مرکز ثقل § حمل اشیائی که دسته یا دستگیره نداشته و یا دسته یا دستگیره ضعیف و ناپایدار است . § حمل در محل های ناپایدار که فرد قادر به حفظ تعادل بدن با هردو پا نمیباشد مثل سطوح مرتعش § حمل در حین تماس با ارتعاش تمام بدن و یا بلافاصله پس از تماس با ارتعاش تمام بدن ( ارتعاش بیش از مقادیر TLV) | |